Το ξεκλήρισμα των εγκλωβισμένων στην Καρπασία της Κύπρου

ΤΟΥΒΑΣΟΥΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Οι κάτοικοι των χωριών της χερσονήσου της Καρπασίας σε ορισμένα χωριά μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού και είναι κυριολεκτικά ζήτημα χρόνου να εξαφανιστούν αν ληφθεί υπόψη το γεγονός πως ποσοστό πέραν του 40% των εγκλωβισμένων είναι συνταξιούχοι.




Με βάση τα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών στο Ριζοκάρπασο απέμειναν 241 εγκλωβισμένοι, στην Αγία Τριάδα 85, στον Άγιο Θέρισσο 6, στον Άγιο Αντρόνικο 2 και στο Λεονάρισσο 4. Συνολικά τον Σεπτέμβριο του 1974 στην Καρπασία υπήρχαν 20.000 Ελληνοκύπριοι εγκλωβισμένοι σε σχέση με 338 που υπάρχουν σήμερα.

Η πολιτική της άλλης πλευράς, όπως προκύπτει και εκ του αποτελέσματος, ήταν η εκδίωξη όλων των Ελληνοκυπρίων ή η παραμονή αριθμού ο οποίος δεν θα επηρέαζε τον εποικισμό των κατεχομένων.

Με βάση τα στοιχεία που είχαν κατατεθεί από το Γ.Γ.του ΟΗΕ στο Συμβούλιο Ασφαλείας μεταξύ 1974-2001, ο αριθμός των εγκλωβισμένων μειώθηκε ως εξής:

Τον Σεπτέμβρη του 1974 υπήρχαν 20.000 εγκλωβισμένοι, τον Οκτώβρη μειώθηκαν στις 15.000, τον Ιούνη του 1975 μειώθηκαν στους 10.500 και το Δεκέμβρη του ιδίου χρόνου έπεσαν κάτω από τις 10.000 και συγκεκριμένα έμειναν 9.000. Τον Ιούνη του 1976απέμειναν 7.371, τον Οκτώβρη 4.817 και το Δεκέμβρη του ιδίου χρόνου έμειναν 3.631. Τον Ιούνη του 1977 έπεσαν στις 2.000 και τον Οκτώβρη έμειναν 1.882 για να μείνουν 1814 μέχρι το Δεκέμβριο του ιδίου χρόνου. Τον Μάιο του 1978 απέμειναν 1731, το Νοέμβριο 1.602 και τον Δεκέμβρη 1.572. Τον Μάιο του 1979 έμειναν 1.548, το Νοέμβριο 1.482 και τον Δεκέμβρη 1.421. Τον Ιούνιο του 1980 έμειναν 1.314, το Νοέμβριο 1.210 και τον Δεκέμβριο 1.206. Τον Μάιο του 1981 έμειναν 1.180, το Νοέμβριο 1.086 και τον Δεκέμβριο 1.076. Τον Ιούνιο του 1982 έμειναν 1.050, και τον Δεκέμβριο έπεσαν για πρώτη φορά κάτω από τους 1.000 και έκτοτε δεν επανήλθαν. Τον Μάιο του 1983 έμειναν 921 εγκλωβισμένοι, τον Ιούνιο 914 και το Δεκέμβριο 879. Τον Ιούνη του 1984 έμειναν 844 και τον Δεκέμβρη έμειναν 788. Τον Μάιο του 1985 έμειναν 767 και το Νοέμβριο 727.

Το 1986 έμειναν 723 και το Νοέμβριο 699. Τον Μάιο του 1987 έμειναν 678 και το Νοέμβριο 661. Τον Μάιο του 1988 έμειναν 652 και το Νοέμβριο 639. Τον Μάιο του 1989 έμειναν 620 και τον Δεκέμβριο 611. Τον Μάιο του 1990 απέμειναν 593 και τον Δεκέμβριο 597. Τον Μάιο του 1991 έμειναν 576 και το Νοέμβριο 564. Τον Μάιο του 1992 έμειναν 551 και τον Δεκέμβριο 544. Τον Ιούνιο του 1993 έμειναν 534 και το Νοέμβριο αυξήθηκαν στους 544. Τον Ιούνιο του 1994 έμειναν 535 και τον Δεκέμβριο 527. Τον Ιούνιο του 1995 έμειναν 520 και τον Δεκέμβριο 492. Τον Ιούνιο του 1996 έμειναν 487 και τον Δεκέμβριο 486. Τον Ιούνιο του 1997 έμειναν 479 και τον Δεκέμβριο 477. Τον Ιούνιο του 1998 έμειναν 462 και τον Δεκέμβριο 458.

Τον Ιούνιο του 1999 έμειναν 453 και το Νοέμβριο 432. Τον Μάιο του 2000 έμειναν 427 και τον Δεκέμβριο 428, όσοι καταμετρήθηκαν και τον Μάιο του 2001.

Εγκλωβισμένοι δεν υπήρχαν μόνο στην Καρπασία αλλά και σε άλλες περιοχές. Συγκεκριμένα στις 4 Αυγούστου 1975 υπήρχαν 136 εγκλωβισμένοι στην Κερύνεια, 47 στο ξενοδοχείο DΟΜΕ(επίσης στην Κερύνεια), 451 στο Μπέλλα Πάις, 180 στον Άγιο Επίκτητο, Πέντε στην Αγία Ειρήνη, 16 στο Διόριος, 19 στη Θέρμια, 109 στο Καζάφανι, 54 στον Καραβά, 35 στο Καράκουμι, 5 στον Κορμακίτη (Ελληνοκύπριοι), 131 στη Λάπηθο και 46 στη Μύρτου. Συνολικά στην επαρχία Κερύνειας υπήρχαν 1.223 εγκλωβισμένοι. Όσον αφορά τους Μαρωνίτες υπήρχαν 979 εκ των οποίων 65 στον Ασώματο, 79 στα Καρπάσια και 835 στον Κορμακίτη. Στην επαρχία Αμμοχώστου υπήρχαν 7.733 εκ των οποίων 13 στον Απόστολο Αντρέα, 542 στον Άγιο Ανδρόνικο, 29 στον Άγιο Θεόδωρο, 1.010 στην Αγία Τριάδα (σήμερα έμειναν 85), 261 στο Βασίλι, 387 στο Βαθύλακα, 32 στη Βοκολίδα, 30 στα Γαστριά, 1.841 στη Γιαλούσα, 360 στην Επτακώμη, 28 στο Κοιλάνεμος, 137 στην Κώμα του Γιαλού, 148 στην Κώμη Κεπήρ, 423 στο Λεονάρισσο (σήμερα τέσσερις), 146 στη Λυθράγκωμη, 108 στη Μελάναγρα, 173 στη Νέτα, 94 στο Πατρίκι, 1.925 στο Ριζοκάρπασο και 46 στην Ταύρου.

Εξάλλου, υπήρχαν άλλοι τρεις στον Απόστολο Βαρνάβα και 123 στο Τρίκωμο. Συνολικά ο αριθμός των εγκλωβισμένων ανερχόταν στους 10.071 εκ των οποίων οι 979 Μαρωνίτες.

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ 3ης ΒΙΕΝΝΗΣ
Με βάση τη Συμφωνία της 3ης Βιέννης (31 Ιουλίου-2 Αυγούστου 1975) ο αριθμός των Ελληνοκυπρίων στα υπό την κατοχή του τουρκικού στρατού εδάφη δεν θα έπρεπε να αλλοιωθεί σε μεγάλο βαθμό σε σχέση με το τι ίσχυε το 1974 αφού πρόνοιες της συμφωνίας περιελάμβαναν και τα εξής: -Ο κ. Ντενκτάς επαναβεβαίωσε και συμφωνήθηκε ότι οι Ε/κ που βρίσκονται τώρα στον Βορρά είναι ελεύθεροι να παραμείνουν εκεί και ότι θα τους δοθεί κάθε βοήθεια να διάγουν κανονική ζωή περιλαμβανομένων διευκολύνσεων για εκπαίδευση, για άσκηση της θρησκείας τους, όπως επίσης και ιατρική περίθαλψη από δικούς τους γιατρούς, καθώς και ελευθερία διακίνησης στον Βορρά. -Η ΟΥΝΦΙΚΥΠ θα έχει ελεύθερη και κανονική προσπέλαση στα ελληνοκυπριακά χωριά και οικισμούς που βρίσκονται στον Βορρά. -Σε σχέση με την εφαρμογή της παραπάνω συμφωνίας θα δοθεί προτεραιότητα στην επανένωση οικογενειών που μπορεί να συνεπάγεται μετακίνηση ενός αριθμού Ελληνοκυπρίων που βρίσκονται στον Νότο, προς τον Βορρά.

Source :ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ